Były dwie siostry, bliźniaczki. Jedna popłynęła w rejs dookoła świata, druga tkwiła w tym czasie w piwnicy.
Butelka Chateau Lilian Ladouys (czerwone wytrawne bordeaux, rocznik 2004) wyszła w morze na jachcie „Foncia” z atlantyckiego portu Sables-d’Olonne 8 listopada 2008, i po 84 dniach, 3 godzinach, 9 minutach i 8 sekundach, po okrążeniu świata, 1 lutego 2009 zawinęła do tego samego Sables-d’Olonne. Towarzyszył jej Michel Desjoyeaux, który właśnie po raz drugi zwyciężył w regatach „Vendee Globe”.
Są to regaty samotnych żeglarzy na jachtach jednokadłubowych, bez zawijania do portu. Uczestnicy nie mogą być w żaden sposób wspierani przez ekipy pozostające na lądzie. Żeglarski Mont Everest w pojedynkę, bez wsparcia Szerpów. Dlatego Michel Desjoyeaux nie otworzył na żadnym z oceanów, mimo wielu trudnych chwil, butelki Chateau Lilian Ladouys, ofiarowanej przez sponsora, firmę Saint-Estephe. – Zresztą, nie miałem na pokładzie korkociąga – powiedział po minięciu mety.
A my wiemy skądinąd, że nigdy nie pija alkoholu na pokładzie w czasie rejsu. Co więcej, już w sierpniu, cztery miesiące przed startem, zaczął pijać coraz mniejsze dawki dzienne alkoholu, aż osiągnął zero. – To nie był czas, przed takim wyścigiem, na jakiekolwiek przyjemności – powiedział potem dziennikarzom.
Ale po zakończeniu regat butelkę otworzył.
W jakim stanie zastał ten dionizjak? Przyjęło się uważać, że wino należy przechowywać w spokoju, w stałych warunkach, w stałej temperaturze, bez wstrząsów, i tak dalej. Tymczasem na jachcie, na Atlantyku, Pacyfiku i Indyku były miliardy wstrząsów, falowanie, ekstremalnie zmienne temperatury od 5 stopni w strefie Antarktyki do 40 stopni w strefie równikowej. Żeglarzem i sprzętem miotało tak, że on żył przypięty szelkami do jachtu, a butelkę spowijała gruba warstwa plastikowej osłony z bąbelkami powietrza łagodzącymi drgania i wstrząsy, owinięta jeszcze w t-shirt z napisem Racing Club de France (dostarczony przez sponsora). Michel Desjoyeux, po zwycięskich regatach, otworzył dwie butelki, tę piwniczną również. Obydwie na raz. Przy świadkach. Wszyscy mogli porównać. I co się okazało? Że obieżyświatka, wytrzęsiona na wszystkie strony, przegrzewana i przechładzana, wcale nie jest gorsza od panienki z dobrego domu, dojrzewającej w komfortowych, piwnicznych warunkach, bez życiowych wstrząsów i wzruszeń.
Z całej tej historii wynikają, moim zdaniem, dwa wnioski godne uwagi. Po pierwsze, można mieć obawy, że cały ten ceremoniał z dojrzewaniem, przechowywaniem wina w piwnicy, w stałej temperaturze, w absolutnym spokoju, w półmroku to po prostu jeden wielki marketingowy chwyt, zresztą świetny. A po drugie, po raz nie wiem już który przekonuję się, że przy winie można pogawędzić o wszystkim i dowiedzieć się ciekawych rzeczy.
Image may be NSFW.Clik here to view.
Image may be NSFW.Clik here to view.
Image may be NSFW.Clik here to view.
Image may be NSFW.Clik here to view.
